Bij mannen tussen 40-70 jaar komt in 20-50% een erectiestoornis, ook wel erectiele disfunctie (ED) genoemd, voor.

Bij jongere mannen komt erectiestoornis minder vaak voor. In het algemeen kan gezegd worden dat 1/3 van alle mannen tijdens hun leven met een erectiesstoornis te maken krijgen. Ondanks dit hoge getal wordt erectiestoornis vaak niet herkend en niet vastgesteld.

Erectiestoornis geeft een forse vermindering van de kwaliteit van leven. Veel chronische aandoeningen gaan gepaard met erectiestoornis zoals overgewicht, het metabool syndroom (overgewicht), testosterontekort, suikerziekte, hart- en vaatziekten (HVZ) en chronische nierziekten. Maar erectiestoornis komt ook voor bij ernstige plasklachten en psychiatrische/psychologische afwijkingen.

Het belangwekkende nu is dat erectiestoornis vaak het eerste symptoom is bij chronische ziekten, het is een soort alarmsignaal, dat helaas veelal door de man wordt verzwegen en niet wordt gemeld bij de arts. Ook is er bij artsen vaak een schroom om het onderwerp zelf ter tafel te brengen. Door dit alarmsignaal wel serieus te nemen, blijkt het mogelijk veel leed door met name hart- en vaatziekten te voorkomen.

Hart- en vaatziekten (HVZ)
Erectiestoornis komt frequent voor bij mannen met HVZ; sterker nog het blijkt een risicofactor te zijn voor toekomstige HVZ. De klachten van erectiestoornis gaan gemiddeld 3-5 jaar vooraf aan de klachten van HVZ. Dit is in veel wetenschappelijke onderzoeken aangetoond. Minder dan de helft van de mannen met erectiestoornis bespreekt dit met zijn arts (huisarts of uroloog of cardioloog). Vaak zijn ook artsen niet op de hoogte van deze relatie tussen erectiestoornis en HVZ. Zo werd in een bevolkingsonderzoek uit 2009 reeds aangetoond dat mannen tussen 40-49 jaar met erectiestoornis 50 maal meer kans hadden op een vernauwing van de hartkransslagaders dan mannen zonder erectiestoornis. Erectiestoornis moet dus beschouwd worden als een eerste signaal voor HVZ: als de kanarie in de kolenmijn! En dat is eigenlijk niet zo onlogisch als je weet dat de diameter van het bloedvat naar de penis 1-2 mm is en die van de kransslagader van het hart 3-4 mm, het dubbele dus.

Lifestyleveranderingen
Onderzoek heeft aangetoond dat verandering van lifestyle en toepassen van medicatie voor risicofactoren voor HVZ leiden tot een significante verbetering van de erectiestoornis en omgekeerd: ook tot een lagere kans op HVZ.

Deze lifestyle veranderingen omvatten vier punten:
1. Een daling van het lichaamsgewicht met 10%
2. Het eten van 5 vruchten/groenten per dag
3. Stoppen met roken
4. Lichaamsbeweging gedurende 20-30 min vijfmaal per week; zelfs een forse inspanning van 10 minuten driemaal per week heeft al effect

Het is aan de patiënt om van de fase van het overwegen over te gaan tot de fase van actie. De arts moet daarbij de signalen van de patiënt oppakken en adviezen geven tot verandering.

Bron:
1. The Circle of Lifestyle and Erectile Dysfunction
2. M.Kirby, Prostate Centre London; Sex Med Review 2015; 3: 169-182

Bericht van andros.nl